این خبر در حالی منتشر می‌شود که شکاف‌هایی در روابط بین پاریس و بروکسل ظاهر می‌شود، زیرا در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی، دیدگاه‌ها در فرانسه به شدت متفاوت است. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور آمریکا، تمایل خود را برای حکومت بر بلوک نشان داده است، زیرا فرانسه نقش خود را در ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا بر عهده می‌گیرد، با این حال، بسیاری مخالف روابط نزدیک‌تر با اتحادیه اروپا هستند.
تعدادی از مقامات فرانسوی با انتشار توییتر نظرات خود را ابراز کردند.
سناتور فرانسوی استفان لو رودولیه گفت: «اروپا گاهی استانداردهایی را بر خلاف منافع ملی تحمیل می کند.» در حالی که با اخبار LCP صحبت می کرد.
الکسیس کوربیر، سخنگوی مونتروی و باگنوله برای ژان لوک ملانشون، گفت: «اگر ما به قدرت برسیم، از جنبه‌های خاصی در مورد نحوه تعامل حزبش با اتحادیه اروپا نافرمانی خواهیم کرد.
وی افزود: این 'به منظور ایجاد توازن متفاوت قدرت در سطوح اروپایی' است.
آقای کوربیر در مورد اتکا به فرانسه گفت: «اتحادیه اروپا بدون فرانسه وجود ندارد. بنابراین، می توان جنگ و مذاکره کرد!»
وی افزود: معتقدم نوعی حمایت‌گرایی، مثلاً حمایت‌گرایی همبستگی، باید ایجاد شود که اتحادیه اروپا فعلی اجازه آن را نمی‌دهد.
ژان ترلیه از La Republique en Marche با ادامه دادن لحن خشم نسبت به اتحادیه اروپا گفت: «آنچه لافرانس می‌خواهد فراکسیت است، زیرا اگر روابط با اتحادیه با اتحادیه اروپا ادامه پیدا کند، نمی‌توانید از معاهدات اروپایی پیروی کنید. وضع موجود.
مکرون به دلیل قرار دادن پرچم اتحادیه اروپا بر سر مزار سرباز ناشناس در پاریس مورد انتقاد قرار گرفت (تصویر: گتی)
با افزودن به استدلال ارائه شده توسط آقای ترلیه، نسل فرکسیت توییت کرد: «فرکسیت یا نافرمانی؟ ژان ترلیه درست می‌گوید، زیرا همانطور که الکسیس کوربیره می‌خواهد، برای تغییر همه چیز به اتفاق آرا کشورهای عضو نیاز است.
نافرمانی علاوه بر هزینه فوق العاده اتحادیه اروپا و یورو، بسیار گران خواهد بود.
واضح است که فرانسوی ها در مورد اتحادیه اروپا با یکدیگر توافق ندارند...
این توئیت اضافه کرد: «و این در مورد میشل بارنیه، والری پکرس، اریک زمور و مارین لوپن و سایر نامزدهای بالقوه که در مورد برتری قوانین ملی صحبت می‌کنند نیز صادق است. قضیه لهستان را به خاطر بسپار…”
در حالی که چند ماه دیگر به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه باقی مانده است، امانوئل ماکرون برای ایجاد وحدت در طیف سیاسی تحت فشار است.
سرعت پیش از انتخابات توسط اریک زمور، نامزد ریاست جمهوری و مشهور تلویزیون، که پاییز گذشته به صحنه آمد، تعیین می شود.
او یک اسلام‌هراسی تندرو است که استدلال می‌کند که فرانسه در شرف تسخیر اسلام است که به عنوان «جایگزین بزرگ» شناخته می‌شود.
مارین لوپن، نماینده دیرینه راست بومی‌گرا، که سال‌هاست حرف‌های مشابهی می‌زند و پدرش را تکرار می‌کند، به او می‌پیوندد.
آنها با هم فقط بیش از 30 درصد از نظرسنجی ها را در اختیار دارند.
هم خانم لن پن و هم آقای زمور نگرانی های خود را در مورد اتحادیه اروپا ابراز کرده اند.
در اقدام اخیر آقای مکرون برای نشان دادن حمایت از بروکسل، پرچم اتحادیه اروپا بر فراز مقبره سرباز ناشناس در زیر طاق پیروزی برافراشته شد.
این موضوع باعث شد تا خانم لوپن صدای خشمگین ضد اتحادیه اروپا را به دنبال داشته باشد که از آقای مکرون خواست تا آن را با رنگ سه رنگ فرانسوی جایگزین کند، خشم او توسط بسیاری در فرانسه منعکس شد.
با این حال، برای آقای مکرون، تهدید نوظهور برای جایگاه او در کاخ الیزه از جاهای دیگر سرچشمه می‌گیرد، و نه راست افراطی که خانم لوپن و آقای زمور برای رای‌گیری می‌جنگند.
به نظر می‌رسد والری پکرسه تهدید اصلی باشد و به نظر می‌رسد که ماکرون تمام تلاشش را می‌کند - با موفقیت - برای قرار دادن اتهامات انفجاری در خطوط گسل حزبش، Les Républicains.
در اوایل این هفته، خانم پکرسه با رونمایی از دفتر سیاسی مبارزات انتخاباتی خود، از جمله دو مردی که در انتخابات مقدماتی حزب در 4 دسامبر شکست داد، قدرت خود را نشان داد.
آنها شامل اریک سیوتی، نماینده راستگرای تندرو، بود که تحسین خود را از آقای زمور پنهان نمی کند.
میشل بارنیه، مذاکره‌کننده پیشین اتحادیه اروپا برای خروج از اتحادیه اروپا نیز از جمله آنها بود.
او آنها را 'ارتش بزرگ فتح من برای خدمت به فرانسه' نامید.
'Grande Armée' اشاره ای به امپراتور ناپلئون بود در حالی که 'فتح' اشاره ای به حزب جدید ضد مهاجرت، ضد اسلام و اروپا هراسی زمور، 'Reconquête' بود.
گزارش تکمیلی توسط ماریا اورتگا