پایین مشکی Ma Rainey (2020)

چهره واقعی: چهره واقعی:
ویولا دیویس
بدنیا آمدن:11 آگوست 1965
محل تولد:
سنت متیوس ، کارولینای جنوبی ، ایالات متحده آمریکا
گرترود 'ما' راینی
بدنیا آمدن:26 آوریل 1886 (یا سپتامبر 1882)
محل تولد:کلمبوس ، جورجیا ، ایالات متحده آمریکا
مرگ:22 دسامبر 1939 ، کلمبوس ، جورجیا ، ایالات متحده آمریکا (حمله قلبی)
دقت تاریخی (پرسش و پاسخ):

است پایین سیاه ما رینی براساس داستانی واقعی؟

خیر. این فیلم براساس نمایشنامه ای به همین نام در آگوست ویلسون در سال 1982 ساخته شده است. این یک عنوان در مجموعه ده نمایشنامه نویس برنده جایزه پولیتزر است که در مجموع به این عنوان شناخته می شوند چرخه پیتزبورگ (یا چرخه قرن آمریکایی ) و مرکز تجربیات آمریکایی های آفریقایی تبار در هر دهه از قرن 20 است. دنزل واشنگتن ، تهیه کننده این فیلم ، همچنین اقتباس از بازی ویلسون را تهیه و تولید کرد (و در آن بازی کرد) نرده ها ، دیگری در این مجموعه است. همچنین ویولا دیویس بازی کرد. پایین سیاه ما رینی تنها کسی است که شامل یک شخص واقعی است ، گرترود 'ما' راینی ، که توسط دیویس به تصویر کشیده شده است. با این حال ، همانطور که در زیر توضیح خواهیم داد ، بیشتر داستان داستانی است.

این فیلم بر اساس بازی آگوست ویلسون است كه در سال 1984 در برادوی به نمایش درآمد و ترزا مریت (تصویر) را در نقش اصلی بازی كرد.

آیا ویولا دیویس آواز خواندن خودش را انجام می دهد پایین سیاه ما رینی ؟

خیر. هنگام تحقیق درمورد داستان واقعی Ma Rainey vs. the Viola Davis ، متوجه شدیم که Maxayn Lewis خواننده بیشتر آهنگ ها را برای بازیگر Viola Davis ، بازیگر نقش Gertrude 'Ma' Rainey در فیلم ، اجرا می کند. -Vanity Fair

آیا شخصیت چادویک بوزمن ، نوازنده شیپور ، لیو گرین ، براساس یک شخص واقعی ساخته شده است؟

No. Levee Green (چادویک بوسمن) یک شخصیت کاملاً خیالی است ، تقریباً همه شخصیت های دیگر پایین سیاه فیلم ، خارج از Ma Rainey (ویولا دیویس). این شامل همبازی های تولدو ، کاتلر و اسلو دراگ و همچنین تهیه کننده رینی ، مل استوردیوانت است. همانطور که در س previousال قبلی بیان شد ، داستان نیز داستانی است ، از جمله پرواز لاو با دوست دختر رائینی در فیلم ، دوسی مای (تیلور پیج) ، و لوو ، همبازی گروه تولدو. کارشناسی ارشد Ma Rainey در دهه 1920 با یک گروه موسیقی اجرا داشت و ما عکس آنها را در زمان تیتراژ پایانی فیلم می بینیم. شرح همراه با عکس سال 1923 نشان می دهد که نام آنها Ed Pollack ، Albert Wynn ، Thomas A. Dorsey ، Dave Nelson و Gabriel Washington است. همچنین گزارش شده است که اعضا به طور مداوم از گروه می آیند و می روند.

چادویک بوسمن پایین سیاه ما رینی شخصیت ، لوو گرین ، داستانی است.

آیا جلسه آشفته ضبط سال 1927 در استودیوهای پارامونت در زندگی واقعی برگزار شد؟

نه. در پاسخ به س ،ال ، 'چقدر دقیق است پایین سیاه ما رینی ؟ ما متوجه شدیم که در حالی که رینی اولین ضبط های خود را در استودیوی شیکاگو برای پارامونت رکوردز انجام می داد ، جلسه آشفته ضبط سال 1927 در فیلم ، که او دیر به آنجا می رسد ، تصور می شود. با این حال ، برخی از موضوعاتی که در این جلسه بوجود می آیند ، از جمله مبارزات Ma Rainey برای پذیرش در صنعتی که توسط مردان سفیدپوست کنترل می شود ، مبارزه او و لو برای مالکیت خلاقانه موسیقی آنها و تنش جنسی متلاطم (از جمله روابط Rainey با زنان) ، همه مضامینی هستند که راینی در دهه 1920 در زندگی واقعی تجربه کرده است.

درست است که ستاره های سیاه اغلب مورد سو were استفاده قرار می گرفتند ، بسیاری از آنها حق مالکیت آهنگ ها و حق امتیاز آینده خود را به تولیدکنندگان سفید و شرکت های ضبط امضا می کردند ، نوعی سرقت فرهنگی که برای دهه ها ادامه داشت. آنها به من اهمیتی نمی دهند. ویولا دیویس در نقش ما رینی در فیلم می گوید همه آنچه آنها می خواهند صدای من است.

جلسه آشفته ضبط شده در فیلم داستانی است.

آیا 'Ma Rainey's Black Bottom' آهنگ واقعی است که رینی ضبط کرده است؟

آره. در حالی که به این سوال پاسخ می دهید ، پایین سیاه ما رینی یک داستان واقعی؟' ما فهمیدیم که آهنگی که شخصیت ویولا دیویس و گروه در حال ضبط آن هستند ، با عنوان ' پایین سیاه ما رینی ، 'یک آهنگ واقعی از آن است. در زندگی واقعی ، او آن را در سال 1927 در پاسخ به دیوانگی رقص 1920 به نام ته سیاه ضبط کرد. راینی در میان چندین هنرمندی بود که آهنگ های رقص را برای رقص پایین سیاه ضبط کرد.


به موسیقی متن موسیقی Black Bottom ما Ma Rainey گوش دهید

آیا در سال 1927 تنش های نژادی در شیکاگو زیاد بود؟

آره. شیکاگو یکی از مقصدهای شمالی بود که بیش از شش میلیون سیاهپوست در زمان مهاجرت بزرگ ، که از حدود سال 1916 تا 1970 اتفاق افتاد ، به آنجا نقل مکان کردند. قوانین سختگیرانه تفکیک و کمبود فرصت های اقتصادی در جنوب ، بسیاری از سیاه پوستان را به شمال سوق داد ، جایی که آنها پر از تقاضا برای کارگران صنعتی در طول جنگ جهانی اول. در حالی که زندگی در شمال برای سیاه پوستان بهبود یافته بود ، به هیچ وجه به معنای زندگی خوب نبود. نژادپرستی بخصوص در شهرهای بزرگی مانند شیکاگو بیداد می کرد.

در حالی که بررسی پایین سیاه ما رینی عناصر داستان واقعی ، ما کشف کردیم که جو در شیکاگو در تابستان 1919 به یک نقطه جوش رسیده است. یک پسر هفده ساله سیاه پوست در استخر محلی شنا می کرد و به طور تصادفی از یک خط نامرئی عبور کرد که سیاه پوستان را از سفیدپوستان جدا می کرد. پسر مورد حمله قرار گرفت و غرق شد. مردم سیاه پوست که متوجه شدند پلیس قصد دستگیری ندارد ، در خیابان ها جمع شدند و اعتراض کردند. درگیری با سفیدپوستان و پلیس به وجود آمد. یک گروه سفیدپوست در محله سیاه شیکاگو در برنزویل فرود آمدند. پس از پنج روز ناآرامی ، 37 نفر کشته ، 536 زخمی و بیش از هزار نفر از خانه های خود آواره شدند. پایین سیاه ما رینی این فیلم هشت سال پس از فاجعه رخ می دهد. با این حال ، اوضاع در شیکاگو خیلی بهبود نیافته بود و تنش های نژادی همچنان بالا بود. -سوایک کنید

آیا Ma Rainey دوجنس گرا بود؟

آره. وی در سال 1886 گرترود پریدگت متولد شد ، وی پس از ازدواج با ویلیام 'پا' رائینی مجری در 1904 هنگامی که 18 ساله بود نام هنری 'Ma Rainey' را به خود گرفت. این زوج قبل از جدایی در سال 1916 به عنوان یک دوتایی اجرا کردند. گزارش شده است که روابط با زن و مرد. بر اساس پایین سیاه ما رینی داستان واقعی ، شایعه شده است که او با او رابطه داشته است بسی اسمیت ، یک خواننده همکار بلوز که یکی از دختران کر او بوده است. اسمیت دوستانه رائینی را در فیلم ، دوسی مای (تیلور پیج) الهام گرفت. در سالهای ابتدایی اسمیت ، رائینی به اسمیت مشاوره داد.

Taylour Paige دوست دختر Ma Rainey ، Dussie Mae را به تصویر می کشد ، شخصیتی که آزادانه از Bessie Smith الهام گرفته شده است.
راینی علناً خود را به عنوان دوجنسگرایی معرفی نکرد اما در موسیقی خود نسبت به رابطه جنسی خود بسیار صریح بود. در حالی که او غالباً در مورد روابط عاشقانه با مردان آواز می خواند ، برخی از اشعار او برای روابط عاشقانه با زنان دور می ماند. شب گذشته با جمعیتی از دوستانم بیرون رفتیم. آنها حتماً زن بوده اند ، چون من هیچ مردی را دوست ندارم ، متن ترانه او را برای آهنگ 1928 بروند آن را بر روی من بلوز ثابت کنید ' مجله نیویورک تایمز گزارش داد که او به دلیل شرکت در عیاشی با رقصنده های پشتیبان زن خود در شیکاگو ، مجبور شده است از زندان وثیقه شود.

آیا Ma Rainey نقشی محوری در تکامل موسیقی بلوز داشت؟

آره. در تعیین اینکه آیا پایین سیاه ما رینی بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است ، ما فهمیدیم که راینی ، ملقب به 'مادر بلوز' ، اولین سرگرم کننده ای بود که با موفقیت شکاف بین وودویل را برطرف کرد - نمایش های سبک کاباره که از اوج گیرانه در اواسط 1800s ، و بیشتر مخاطبان سفید پوست - و اصیل اصیل قوم جنوب جنوبی '( مجله نیویورک تایمز ) او در میان اولین نسل موسیقی دانانی بود که موسیقی خود را ضبط کرد. شیوه 'ناله' او در آواز و حضور در صحنه خواب آور همچنین به او لقب 'مادر بلوز' کمک کرد ، که فقط یکی از مانیتورهای پارامونت بود که هنگام بازاریابی از او استفاده می کرد.

ما رائینی گفت که وی اولین بار در سال 1902 هنگام اجرای برنامه در یکی از شهرهای میسوری در معرض موسیقی بلوز قرار گرفت. دختر جوانی با ترانه ای غم انگیز و روح انگیز درباره عاشقی که ناپدید شده بود به او نزدیک شد. او این آهنگ را حفظ کرد و آن را در قسمت پایانی برنامه خود گنجانید. او حتی وقتی کسی از او پرسید این نوع آهنگ چیست ، ادعا کرد خود به خود اصطلاح 'بلوز' را آورده است. -دائرlopالمعارف دات کام


ما راینی واقعی و بازیگر ویولا دیویس به عنوان خواننده افسانه ای بلوز در فیلم.

آیا Ma Rainey به سرعت از محبوبیت خارج شد و برای دهه ها از آگاهی مردم لغزید؟

آره. با وجود ضبط بیش از 100 آهنگ در یک دوره پنج ساله در دهه 1920 ، از جمله 'Moonshine Blues' ، 'Bo-Weevil Blues' ، 'See See Rider Blues' ، 'Soon This Morning' ، و 'Ma Rainey's Black Bottom' ، او از آنجا که سبک بلوز او دیگر مد نبود و سایر اشکال موسیقی محبوب در نمودارها محبوبیت پیدا کرد ، محبوبیت کاهش یافت. رکود اقتصادی رکود بزرگ همچنین به معنی کمتر بودن تورهای مسافرتی برای رائینی بود که در سال 1935 بازنشسته شد. وی چهار سال بعد در 22 دسامبر 1939 از سکته قلبی درگذشت. موسیقی او برای دهه ها از ذهن مردم فرو می رفت ، دلیل اصلی آن این بود که ضبط های او برای پارامونت از کیفیت صوتی پایین تری برخوردار بود و از چاپ خارج شد. آنها تا سال 1960 دوباره منتشر نشدند ، به او اجازه دادند پس از مرگ دوباره به رادار عمومی برود و از نقش خود به عنوان یکی از برجسته ترین و پیشگامانه ترین موسیقی دانان بلوز بازگردد. -زندگینامه

آیا فیلم و نمایش به یک شکل تمام می شود؟

نه دقیقا. در حفره زدن آگوست ویلسون پایین سیاه ما رینی بازی در مقابل فیلم با بازی ویولا دیویس ، متوجه شدیم که این بازی با نواختن شیپور رائینی ، لوو گرین ، که با چاقو از پشت به تولدو پیانیست خود خنجر می زند ، پایان می یابد. این فیلم بعد از این لحظه یک صحنه اضافی اضافه می کند ، گروهی از نوازندگان سفیدپوست را در استودیویی که آهنگی را که لوو به مدیر خود داده ضبط می کند ، نشان می دهد و تأکید می کند که غیر معمول نیست که نوازندگان سیاه پوست کارهای خود را توسط بیشتر هنرمندان جریان اصلی سفید ربایش می کنند.

است پایین سیاه ما رینی آخرین فیلم چادویک بوزمن بازیگر؟

آره. چادویک بوسمن در 28 آگوست سال 2020 در حالی که این فیلم در مرحله تولید بود ، بر اثر سرطان روده بزرگ درگذشت. او 43 ساله بود. آخرین حضور او در فیلم است. این فیلم به یاد او تقدیم شده است. بوسمن برای بازی در نقش نوازنده شیپور تخیلی ، لوئین گرین ، برنده گلدن گلوب شد. وی همچنین نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد.

پایین سیاه ما رینی فیلم آخرین حضور چادویک بوزمن در صفحه نمایش قبل از مرگ وی بود.

آیا فیلم های دیگری در مورد ما راینی ساخته شده است؟

Mo'Nique رائینی را در فیلم به تصویر کشید فیلم HBO 2015 بیسی ، یک بیوگرافی درباره بسی اسمیت ، دوستدار رائینی (و عاشق شایعه). ترزا مریت در نمایش اولیه آگوست ویلسون در نمایش برادوی در سال 1984 نقش راینی را بازی کرد. ووپی گلدبرگ در سال 2003 رنی را در احیای برادوی به تصویر کشید.