با هم ستارهها و شراکت لنون و مک کارتنی در ترانهسرایی، نویسندگان دهها آهنگ Fab Four - و همچنین سایر آثار موسیقی - که بسیاری از آنها ده آهنگ برتر بودند، تشکیل دادند. موفقیت این زوج آنها را به دو تا از تأثیرگذارترین آهنگسازان تمام دوران تبدیل کرده است. اما یک مورد شامل همکاری مک کارتنی با یکی دیگر از اعضای گروه بود تا بنویسد: .
هریسون اغلب در حین ترانه سرایی به تنهایی کار می کرد. و موفقیت های زیادی هم داشت. او آثار کلاسیک بیتلز را مانند Something، When My Guitar Gently Weeps و Here Comes The Sun را به رشته تحریر درآورد تا فقط چند مورد را نام ببریم. اما مدت ها قبل از اینکه بیتلز یک پدیده جهانی باشد، آنها گروهی به نام The Quarrymen بودند.
Quarrymen متشکل از لنون، مک کارتنی، هریسون، پیانیست جان لو و درامر کالین هانتون بود. و اولین آهنگ ضبط شده گروه توسط مک کارتنی نوشته شد و هریسون یک تک نوازی گیتار را اضافه کرد - چیزی که در آینده دوباره اتفاق می افتد، اما با نتایج متفاوت.
بیتلز: پل مک کارتنی توضیح داد که چگونه اولین آهنگ گروه را نوشت (تصویر: GETTY)هریسون اغلب سولوهای گیتار را برای آهنگهای بیتلز مینوشت که توسط سایر اعضای گروه نوشته شده بود، اما جوانان در آن زمان چندان حواسشان نبود.
The Quarrymen In Spite of All The Danger را در سال 1958 ضبط کرد. مک کارتنی بعداً در حالی که با مارک لویشون، زندگینامه نویس بیتلز صحبت می کرد، به این آهنگ نگاه کرد و گفت: 'در برچسب نوشته شده است که من و جورج بودیم، اما فکر می کنم در واقع توسط من نوشته شده است. و جورج تک نوازی گیتار زد!'
آهنگ 2 دقیقه و 57 ثانیه ای یادآور بادی هالی است و مک کارتنی را برای عشق از دست رفته فریاد می کشد. تقریباً در نیمهی مسیر، هریسون به تکنوازی گیتار پلیکی ریپ میزند.
مککارتنی به یاد میآورد که چگونه آنها در اولین باری که موسیقی را ضبط کردند، واقعاً حق چاپ را درک نمیکردند، بنابراین اگرچه هریسون به عنوان یک ترانهسرا شناخته میشود، اما واقعاً به او بستگی داشت.
مک کارتنی اعتراف کرد: 'ما با هم دوست بودیم و هیچ کس به حقوق کپی رایت و انتشار علاقه نداشت، هیچ کس متوجه نشد - ما در واقع زمانی که به لندن آمدیم فکر می کردیم که آهنگ ها متعلق به همه است.'
او اضافه کرد: چون جورج تکنوازی را انجام داد، فهمیدیم که او تکنوازی را نوشته است. الان اینطور نخواهد بود [بروس] اسپرینگستین رکورد را می نویسد و مردی که تک نوازی می کند آن را نمی نویسد.
با کنار گذاشتن اعتبار ترانه سرایی، گروه بسیار هیجان زده بودند که نسخه وینیل اولین آهنگ اصلی خود را به آنها تحویل دادند.
مک کارتنی با محبت به یاد آورد: «وقتی رکورد را به دست آوردیم، توافق بر این بود که هر کدام یک هفته آن را داشته باشیم. جان یک هفته آن را داشت و به من داد. من آن را به مدت یک هفته داشتم و آن را به جورج دادم که یک هفته آن را داشت. سپس کالین آن را به مدت یک هفته مصرف کرد و آن را به داف [جان] لوو داد – که آن را به مدت 23 سال نگه داشت.
در نهایت، چند دهه بعد، مک کارتنی نسخه اصلی این آهنگ را از لوو خرید. او هنوز آن را تا به امروز دارد.
در همین حال، مککارتنی نمیتوانست از نحوه تفکر گروه در مورد کپیرایت و قوانین انتشار، کمدی بیابد.
مک کارتنی گفت: «این را چند بار گفتهام، اما این درست است، ما واقعاً فکر میکردیم که آنها [آهنگها] فقط در هوا هستند، و اینکه شما واقعاً نمیتوانید صاحب یکی از آنها باشید. بنابراین می توانید تصور کنید که ناشران ما را دیدند که آمدیم! [آنها می گفتند:] «پسرا خوش آمدید، بنشینید. این همان چیزی است که شما فکر می کنید، درست است؟” پس این همان کاری است که ما در آن روزها انجام می دادیم.