هیچ کس نباید از حزب کارگر به خاطر آن انتقاد کند زیرا این کار آنهاست. اما هیچ کس نباید باور کند که اگر جانسون راه برود، حزب کارگر سگ های مهاجم خود را کنار می گذارد و همه چیز به طرز جادویی آرام می شود. و جانسون ممکن است واقعاً مجبور شود برود. اگر خانم گری متوجه شود که شخصاً قوانین قرنطینه ای را که برای دیگران وضع کرده است نقض کرده است یا اینکه عمداً مجلس عوام را گمراه کرده است، نمی تواند در سمت خود باقی بماند.
اما تا زمانی که او چنین حکمی را منتشر نکند، این باور را به خود جلب می کند که برخی از نمایندگان حزب محافظه کار باید تصمیم بگیرند که به هیاهوی مرگ زودهنگام او بپیوندند.
در انجام این کار، آنها نقش «احمق‌های مفید» را بازی می‌کنند - انواع ساده‌لوح که می‌توان آنها را برای کمک به انقلابی که اهداف واقعی آنها را وحشتناک می‌کند، دستکاری کرد.
تا حدود یک ماه پیش، محافظه‌کاران تحت رهبری جانسون در نظرسنجی‌ها به خوبی پیشتاز بودند. الان خیلی عقب افتاده اند. با این حال این موضع اول است که باید فوق العاده تلقی شود نه دومی.
همانطور که تونی بلر اخیراً مشاهده کرد، رای دهندگان میان دوره ای، دولت وقت را بر اساس معیار کمال خودشان قضاوت می کنند و معمولاً آن را ضعیف می بینند. اما در زمان انتخابات، آن را بر اساس آنچه که از طرف حزب اصلی اپوزیسیون ارائه می‌شود - دسته‌ای که قبلاً آنها را رد می‌کردند - قضاوت می‌کنند و بنابراین معمولاً آن را ترجیح می‌دهند.
شاید این موضوع ثابت شود که بریتانیای میانه به دلیل رفتار شخصی پرخاشگر جانسون به طور قاطع و دائمی علیه جانسون روی آورده است. اما خیلی زود است که کسی از آن مطمئن شود.
به همان اندازه ممکن است که تصمیم گیری خوب او در مراحل اخیر بحران کووید و شجاعتی که در ارائه برگزیت از خود نشان داد در زمان مناسب مهمتر ارزیابی شود. همچنین کاملاً ممکن است رای دهندگان متوجه شوند که بسیاری از کسانی که در سیاست و رسانه ها بیشترین انرژی را صرف تلاش برای خلاص شدن از شر او می کنند، همان افرادی هستند که بیشترین تلاش را کردند تا روند برگزیت را ناکام بگذارند.
فقط در این هفته مایکل هسلتین احتمال پیوستن مجدد بریتانیا به اتحادیه اروپا را در صورت اخراج جانسون مطرح کرد.
آنچه بدون شک وجود دارد این است که نیمی از راه پارلمان زمان بسیار عجیبی برای یک حزب حاکم برای تغییر اجباری نخست وزیر است.
اگر نظرسنجی‌ها یک سال بعد همچنان وحشتناک باشند و آقای جانسون همچنان مورد خصومت بسیاری از رای‌دهندگان سابقش قرار گیرد، در این صورت دلیل محکمی برای اقدام وجود خواهد داشت.
جانشینی می‌تواند درست به موقع برای یک انتخابات ماه عسل که در آن نقطه حمله حزب کارگر - «زمان تغییر فرا رسیده است» - به‌دلیل این واقعیت که یک تغییر به تازگی رخ داده است، به‌شدت کمرنگ شود.
و با توجه به اینکه به نظر می رسد سال سختی در جبهه اقتصادی در پیش است، با کاهش استانداردهای زندگی با افزایش تورم، چرا اجازه ندهیم آقای جانسون بار سنگین آن را متحمل شود نه اینکه یک جانشین زودهنگام خدشه دار شود؟
پس از ارائه اکثریت قاطع 80 رای برای محافظه‌کاران و سپس مواجهه با همه‌گیری کووید و همچنین برگزیت، آیا جانسون این فرصت را به دست نیاورد که نشان دهد اکنون که هر دوی این بحران‌ها به سمت عقب حرکت می‌کنند، چه کاری می‌تواند انجام دهد. آینه دید سیاست؟
همه ما مسائل مهمی داریم که در مورد او قضاوت می کنیم. مال من این است که آیا او بالاخره بر بحران مهاجران کانال مسلط می شود یا خیر.
ممکن است مال شما این باشد که واقعاً چقدر فراتر از لفاظی‌ها «تراز کردن» صورت می‌گیرد یا چقدر مالیات وضع می‌کند. برای بسیاری از رای دهندگان، بازسازی NHS و مراقبت های اجتماعی پس از کووید، معیار کلیدی است.
اما چه تعداد از ما در انتخابات عمومی 2024 او را عمدتاً بر این اساس قضاوت می کنیم که آیا او یا برخی از کارکنانش سال ها قبل درگیر مشروبات الکلی قرنطینه غیرقانونی بوده اند؟
علیرغم هیستری که در حال حاضر در مورد چنین موضوعاتی به راه افتاده است، من پیش بینی می کنم که تا آن زمان با این موضوع به تناسب روبرو خواهیم شد - یک عامل حاشیه ای که برخی نگرانی ها را ایجاد می کند، اما نه یک نگرانی برای شش نفر.
بنابراین، نمایندگان محافظه کار بهتر است اعصاب خود را حفظ کنند و از دعوای جناحی که مردم آن را بسیار ناپسند می‌دانند، جلوگیری کنند. به شرطی که گزارش گری باعث مرگ فوری او نشود، آنها باید از جانسون حمایت کنند و یک سال به او فرصت دهند تا نشان دهد که آیا او هنوز برنده است یا خیر.
در جایی که شما زندگی می کنید چه اتفاقی می افتد؟ با افزودن کدپستی یا